11 december 2008
21 oktober 2008
Goalball
Goalball is een teamsport speciaal ontwikkeld ten behoeve van visueel-gehandicapten. Maar ook ziende spelers kunnen aan deze sport meedoen.
Er wordt gespeeld met een bal van 1250 gram (ongeveer zo groot als een basketbal). In de speelbal zit een bel die geluid maakt zodra de bal rolt. De speler oriënteert zich dus op het gehoor. Tijdens het spel mag daarom geen lawaai gemaakt worden door spelers en toeschouwers.
Het veld heeft de afmetingen van een volleybalveld (9 m. breed en 18 meter lang). Aan beide zijden van het veld bevindt zich een doel dat 9 meter breed is en 1.30 meter hoog.
Een team bestaat uit 3 spelers (en maximaal 3 reservespelers). Alle spelers dragen tijdens de wedstrijd een geblindeerde skibril. Daardoor is ieder gelijk, niemand kan iets zien. Door middel van voelbare lijnen op de vloer (of mat) kunnen spelers zich binnen hun eigen teamgebied oriënteren.
De beide teams bestoken elkaars doel om beurten door onderhands de bal te werpen, waarbij de op dat moment verdedigende partij probeert een doelpunt te voorkomen. Wanneer je een fout maakt, krijg je een penalty tegen. Je twee teamgenoten moeten dan het veld verlaten, en je moet in je eentje het hele doel van
Een goalballwedstrijd duurt 2 keer 10 minuten zuivere speeltijd met een rust van 3 minuten. Ieder team heeft tevens recht op 3 time-outs (van 45 seconden) per wedstrijd, en 3 wissels.
bronnen: www.goalball.nl
Op youtube zijn filmpjes die laten zien hoe goalball gespeeld wordt, zoals bijvoorbeeld het filmpje van Man bijt hond:
Op de foto een aantal spelers van de Goalgetters voor het doel, tijdens de competitie in Utrecht, afgelopen zaterdag.
Egel in de tuin
01 september 2008
citaat van de maand
Er is een grens aan het weinige waar we het mee kunnen doen, maar er is geen grens aan het vele dat we kunnen verlangen.
- Ayya Khema
(Geen zelf, geen ander, 1991)
12 augustus 2008
Vlinders
Distelvlinder met schuin daarachter een klein koolwitje.
Atalanta.
Groot koolwitje. Dit is een vrouwtje, te herkennen aan de zwarte vlekken.
Een kleine vos, met daarachter een argusvlinder.
05 augustus 2008
citaat van de maand
"De druppel wordt tot zee is hij in zee gekomen,
De mens wordt God als hij in God is opgenomen."
uit de 'Cherubinische Wandersmann' - Angelus Silesius.
01 juli 2008
citaat van de maand
"In zekere zin herhaalt zich het mysterie van de menswording in iedere vrouw: elk kind dat geboren wordt, is een god die mens wordt".
-Simone de Beauvoir.
03 juni 2008
citaat van de maand
Overdenk dat alles en houd dan niets voor groot
dan dit: te handelen naar de wetten der natuur
en te dragen wat het leven met zich brengt."
- Marcus Aurelius (121-180)
30 mei 2008
16 mei 2008
01 mei 2008
citaat van de maand
Er is genoeg voor ieders behoefte,
maar niet voor ieders hebzucht.
- Mahatma Ghandi.
18 april 2008
Vlucht uit het land van de vrijheid
De negentienjarige Anna Meijerink (pseudoniem) werd door haar vader naar Amerika gestuurd, zogenaamd voor een vakantie, maar met de bedoeling dat ze met de zoon van een sekteleider zou trouwen. De zoon, in het boek Chuck genoemd, blijkt in eerste instantie aantrekkelijk, en Anna wordt verliefd en trouwt met hem. Zo belandt ze in het kleine wereldje van de Church of Israel. De Church of Israel maakt deel uit van de rechts-extremistische ‘Christian Identity’ beweging. Deze beweging is erg racistisch.
Bijna alle leven speelt zich af op het terrein van de ‘Church’. Er is een kerk, een school en een kleine gemeenschap van kerkleden. Met mensen uit de ‘wereld’ hebben ze geen omgang.
Vrouwen hebben tot taak kinderen te baren. Anna krijgt in tien jaar tijd zeven kinderen, die haar alle zeer dierbaar zijn. Maar al vroeg in haar huwelijk is Chuck veranderd en ze groeien steeds verder uit elkaar. Dan ontdekt ze dat hij de kinderen misbruikt. Vanaf dat moment zoekt ze naar manieren om weg te komen. Maar haar schoonfamilie doet er alles aan om te voorkomen dat ze weg gaat. De weinige vrijheid die ze al had is dan helemaal verdwenen. De bankrekening is geblokkeerd, Chuck komt op de vreemdste momenten thuis en er is altijd iemand van de familie in de buurt die haar in de gaten houdt. Chuck mishandelt haar lichamelijk en geestelijk.
Uiteindelijk lukt het haar om met de kinderen te vluchten. Dan begint de strijd om de voogdij. Wanneer de rechtbank beslist dat de vader de kinderen mag zien, vlucht zij uiteindelijk het land uit.
Jaren later wordt zij nog steeds lastig gevallen door haar ex-man.
Vlucht uit het land van de vrijheid is een boek dat leest als een spannende thriller. Het is een verhaal over mishandeling, kindermisbruik en manipulatie, van indoctrinatie en Bijbelmisbruik. Anna Meijerink hoopt dat ze door het schrijven van haar verhaal niet langer door de sekteleden zal worden lastiggevallen. Maar met haar boek probeert ze ook te waarschuwen voor het gevaar van dergelijke racistische sekten. Zij schrijft: “Hoewel ze naar buiten toe niets dan liefde prediken, is hun ideologie gebaseerd op haat, angst, fascistische gedachten en uitlatingen, en een volkomen willekeurig gebruik van Bijbelteksten. Wat hen bindt, is de vaste overtuiging dat de wereld aan God de oorlog heeft verklaard en dat alleen zij, de ware Israëlieten, zijn uitverkoren om te strijden in Zijn naam. Gelijke rechten voor zwarten, homo’s, vrouwen, het toestaan van abortus en euthanasie, in de ogen van Identity-aanhangers zijn het allemaal tekenen van verval, die met de bijbel in de ene, en een geweer in de andere hand bestreden moeten worden.”
Voor iedereen die zelf in een sekte heeft gezeten zijn er herkenbaarheden. Voor een ieder die niet in een sekte heeft gezeten, mag dit een waarschuwing zijn.
01 april 2008
citaat van de maand
- Igjugarjuk (Eskimo-sjamaan)
12 maart 2008
11 maart 2008
citaat van de maand
04 februari 2008
citaat van de maand
Een oude hindoefabel.
Een Indiase maharadja hoorde dat er in zijn koninkrijk een beroemde sadhu (godsdienstig zelfverloochenaar) onder een boom was gaan zitten. De maharadja had zoveel over de spirituele uitmuntendheid in illusionaire en wereldse dingen van deze mysticus gehoord, dat hij in zijn rijtuig naar hem toe reed. Hij vond de sadhu onder een boom, zo naakt als een ‘jaïn-vogel’, terwijl hij stil zat te mediteren. Uit beleefdheid nodigde de maharadja de sadhu uit om naar zijn paleis te komen en zich als zijn gast te laten verwennen. Zoals het voor de maharadja in die tijd sociaal gebruikelijk was dit aan te bieden, was het voor de zelfverloochenaar gebruikelijk dit te weigeren om zo te laten zien dat hij boven de wereld stond.
De sadhu deed zijn ogen open, stond op en zei: ‘Goed, laten we gaan’.
De naakte man klom in het rijtuig en spoorde de verblufte maharadja grijnzend aan de koetsier de paarden naar het paleis te laten galopperen. De daaropvolgende weken leerde de sadhu de maharadja dingen over zelfverloochening, meditatie en spirituele bevrijding, terwijl hij heerlijk eten at, prachtige mantels aantrok en genoot van het gezelschap van de maharadja’s mooiste courtisanes.
De maharadja pruilde, totdat hij er niet langer tegen kon. Op een dag zag hij dat de sadhu zich gedroeg alsof hij heer Krishna zelf was; Hij lag op een bank, genoot van de tuin en de pauwen die daar rondliepen, terwijl aan zijn voeten jonge vrouwen lagen die hem serenades brachten met liederen en sitars. “Bedrieger! Hoe kunt u zich een zelfverloochenaar noemen? Een godsdienstig mens moet de wereld de rug toekeren”, sputterde de maharadja tegen. De goed geklede sadhu was niet verbaasd. “Dit verwachtte ik al”, zei hij. “Ik ben eerlijk gezegd verbaasd dat het zo lang duurde tot u uw ongenoegen liet blijken. Zo buitengewoon zijn uw ideeën over wat godsdienstig zijn inhoudt”.
De sadhu sprong van zijn bank en liep de tuin uit.”Breng uw rijtuig hier, het is tijd voor mij om te gaan”. De sadhu liet de maharadja naar de grens van zijn koninkrijk rijden. Toen zij de grens bereikten, stapte hij af en gaf alle juwelen en mooie kleren terug, totdat hij weer de naakte zelfverloochenaar was. Hij zei gedag en liep weg.
Nu hij hem weer naakt zag, net als op de dag waarop hij hem ontmoet had, kon de maharadja het aura van de sadhu weer voelen en schaamde hij zich. Hij viel neer en vroeg om vergeving. “Kom alstublieft mee terug naar mijn paleis. Nu zie ik dat u inderdaad een heilige bent.” De sadhu stopte en draaide zich om. “Ik ga niet mee terug”, zei hij vastberaden, maar met vriendelijke ogen. “Als ik meega, trek ik weer uw mantels aan, geniet van uw eten en van het leven met uw mooie vrouwen, dan zult u weer voelen dat ik een bedrieger ben. Dan zult u weer eisen dat ik vertrek.
Mijn arme, geliefde vriend, u kunt de natuurlijke mens voor u niet zien. U ziet alleen de ideeën over hoe een heilige moet zijn. Je hoeft geen afstand te doen van dingen. Men hoeft alleen de hechting aan dingen vaarwel te zeggen. Ik ben vrij om overal – of nergens van – te genieten, omdat de bron van mijn vreugde vrij is van oorzaak of gevolg. Daarom kan ik uw paleis verlaten en weer naakt in de wildernis leven. Het geeft niets en het heeft geen effect op mijn bevrijding.”
05 januari 2008
citaat van de maand
Jezus zei tot hen:
Als jullie de twee één maakt
en als jullie het innerlijk maakt als het uiterlijk,
en het uiterlijk als het innerlijk
en het boven als het beneden,
en als jullie het mannelijke en vrouwelijke tot één maakt,
zodat het mannelijke niet mannelijk zal zijn
en het vrouwelijke (niet) vrouwelijk,
als jullie ogen maakt in plaats van een oog
en een hand in plaats van een hand
en een voet in plaats van een voet
(en) een beeld in plaats van een beeld;
dan zullen jullie binnengaan in [het koninkrijk].
Evangelie van Thomas, logion 22.