De st. Pieter is wel een van de beroemdste kerken van de wereld. Het verhaal gaat dat de kerk is gebouwd boven het graf van de apostel Petrus. De inscriptie aan de binnenkant van de koepel luidt: tu es petrus et super hanc petram aedificabo ecclesiam meam. tibi dabo claves regni caelorum. (Gij zijt Petrus, en op deze rots zal ik mijn kerk bouwen. Aan u zal ik de sleutels van het koninkrijk der hemelen geven.)
Alvorens de st.Pieter te betreden, gingen wij door een ingang aan de rechterkant naar de catacomben, waar de pausen begraven liggen, en waar ook het graf van Petrus zich bevindt. Ik had verwacht een heel oud graf te zullen zien (Petrus is tenslotte al bijna tweeduizend jaar dood), misschien met een hekje erom om de plek van de rest van de omgeving af te zonderen. Maar niets is minder waar. Het graf van Petrus is een rijkversierd monument, met alle pracht en praal die bij de katholieke kerk hoort. De eenvoudige Petrus uit de evangeliën zou zich omdraaien in zijn graf als hij wist wat er zich boven zijn hoofd bevindt. Zoiets kun je onmogelijk nog een graf noemen, dit is een monument dat koningen waardig is. Maar ja, Petrus is dan ook de eerste paus.
Veel eenvoudiger is het graf van de vorige paus. Maar hier knielt de gelovige neer om te bidden, bloemen neer te leggen, en foto's van zieke familieleden. Misschien gebeurt er een wonder, en wordt de tocht van Johannes Paulus II naar heiligverklaring versneld.
Wij verlaten dit mausoleum en gaan naar de st. Pieter. Bij het binnentreden in deze basiliek lijkt er iets in de verhoudingen te veranderen: zijn wij ineens dwergen geworden of zo? Wat is alles groot! En alles is bekleed met marmer, graniet, beeldhouwwerk en bladgoud! De ramen in de koepel zorgen voor een bijzondere lichtinval. Midden onder de koepel bevindt zich het baldakijn van Bernini. Deze zou bekleedt zijn met het brons van het dak van het Pantheon.
Op de foto is links een mens te zien. Hierdoor wordt duidelijk hoe groot het allemaal is. Groot, ja, maar mooi? Misschien is het allemaal wat te overdadig. We verlaten de grootsheid die volgens sommigen de grootsheid van de hemel moet symboliseren, en begeven ons naar een van de fonteinen, onder de blote hemel, op het st. Pieterplein. Hier staan we letterlijk op een kunstwerk van Bernini: het hele plein is door hem ontworpen. Het plein wordt aan twee kanten omarmd door galerijen van vier rijen zuilen, die Bernini zelf omschreef als 'de moederlijke armen van de kerk'. In het midden van het ovale plein staat een obelisk, die afkomstig is uit Egypte (door Caligula meegebracht). Rondom deze obelisk is een cirkelvormig patroon waarop de verschillende windrichtingen staan aangegeven. Aan weerszijden van de obelisk, in volmaakte symmetrie, staan twee identieke fonteinen.
Wij verzamelen ons bij de noordelijke fontein, en wandelen vervolgens over de Via di Conciliazione naar de Engelenbrug, steken deze over, en wandelen door een wirwar van straatjes naar het Piazza Navona. Ook hier bekijken we even de fonteinen. Het plein blijkt een geliefde plek voor kunstenaars.
Vervolgens lopen we verder naar het Pantheon. Ooit gewijd aan de goden, dit ronde gebouw met het gat in het dak, is het toch aan de (katholieke) kerk te danken dat het nog steeds bestaat. De christenen maakten er een kerk van (Santa Maria ad Martyres). Oorspronkelijk was het dak aan de buitenkant bekleed met vergulde bronzen dakpannen. Deze zijn door keizer Constantijn II in het jaar 663 naar Constantinopel gebracht. Het bronzen plafondbeslag dat oorspronkelijk aan de binnenkant zat, zagen we eerder op de dag al, in het baldakijn van Bernini in de st. Pieter.
Onze vermoeide voeten waren nog niet klaar voor die dag. We verkwikten ons met een ijsje (italiaans, lekker!) en gingen verder naar de Santa Maria sopra Minerva. Ook daar een tijdje in rondgekeken, maar zo langzamerhand raakten we verzadigd van al die beelden. Verder gelopen in de richting van het volgende metrostation, nog een tijdje bij de Trevifontein gezeten, en vervolgens doorgereisd naar het restaurant waar het eten ons weer heerlijk smaakte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten